ch. 2
Timol.2.1
Interim Dione Syracusis interfecto Dionysius rursus Syracusarum potitus est. cuius adversarii opem
a Corinthiis petierunt ducemque, quo in bello uterentur, postularunt. huc Timoleon missus incredibili
felicitate Dionysium tota Sicilia depulit.
Timol.2.2
cum interficere posset, noluit, tutoque ut Corinthum perveniret
effecit, quod utrorumque Dionysiorum opibus Corinthii saepe adiuti fuerant, cuius benignitatis memoriam volebat exstare, eamque praeclaram victoriam
ducebat, in qua plus esset clementiae quam crudelitatis, postremo ut non solum auribus acciperetur, sed
etiam oculis cerneretur, quem ex quanto regno ad
quam fortunam detulisset.
Timol.2.3
post Dionysii decessum
cum Hiceta bellavit, qui adversatus erat Dionysio:
quem non odio tyrannidis dissensisse, sed cupiditate
indicio fuit, quod ipse expulso Dionysio imperium dimittere noluit.
Timol.2.4
hoc superato Timoleon maximas copias
Karthaginiensium apud Crinissum flumen fugavit ac
satis habere coegit, si liceret Africam obtinere, qui
iam complures annos possessionem Siciliae tenebant.
cepit etiam Mamercum, Italicum ducem, hominem
bellicosum et potentem, qui tyrannos adiutum in Siciliam venerat.
